آثار حاد تمرین هوازی و هیپوکسی تناوبی بر سطح ارکسین a و فشار خون در مبتلایان به پیش پرفشار خونی

ارکسین a پلی پپتیدی است که می تواند در تنظیم فشار خون و عملکرد قلبی عروقی نقش داشته باشد. پژوهش ها نشان داده اند که هم فعالیت بدنی و هم هیپوکسی در پیش گیری و درمان پرفشار خونی موثر بوده اند. هدف از این پژوهش بررسی و مقایسه آثار تمرین هوازی و هیپوکسی تناوبی بر سطح ارکسین a سرم، فشار خون سیستولی و دیاستولی در افراد مبتلا به پیش پر فشار خونی بوده است. بدین منظور10 مرد و زن مبتلا به پیش پر فشار خونی با میانگین سنی 3/07±7/51 سال به طور داوطلبانه در این پژوهش شرکت و در روزهای جداگانه یک وهله تمرین هوازی و یک وهله هیپوکسی تناوبی اجرا کردند. تمرین هوازی به مدت 40 دقیقه با شدت 70 درصد ضربان قلب ذخیره بر روی تریدمیل انجام شد. در وهله هیپوکسی تناوبی، 5 دقیقه هوای هیپوکسی (11 درصد اکسیژن) و 5 دقیقه هوای نورموکسی (هوای اتاق) به طور متناوب برای یک ساعت در حالت نشسته استنشاق شد. پیش و پس از وهله تمرین هوازی و هیپوکسی تناوبی پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. متغیر های مورد اندازه گیری شامل ارکسین a، فشار خون سیستولی و دیاستولی بود. سطح ارکسین a پس از هر دو مداخله کاهش یافت ولی این کاهش فقط پس از هیپوکسی تناوبی معنی دار بود. فشار خون سیستولی پس از هر دو مداخله کاهش معنی داری داشت و بین این کاهش ها اختلاف معنی داری دیده نشد. همچنین بین کاهش در سطح ارکسین a و فشار خون سیستولی پس از هیپوکسی تناوبی رابطه مستقیم معنی داری دیده شد. فشار خون دیاستولی پس از هر دو مداخله کاهش معنی داری یافت و این کاهش پس از تمرین هوازی به طور معنی داری بیشتر از هیپوکسی تناوبی بود. در نتیجه گیری کلی، در مبتلایان به پیش پر فشار خونی، فشار خون پس از یک وهله تمرین هوازی یا هیپوکسی تناوبی کاهش می یابد و همچنین هیپوکسی تناوبی می تواند به طور معنی داری سطح ارکسین a را در این دسته افراد کاهش دهد و این کاهش با کاهش در فشار خون سیستولی همبستگی دارد.